کلینیک شنوایی سنجی
شنوایی سنجی یا ادیومتری شاخه ای از رشته ادیولوژی می باشد و تست اندازه گیری حساسیت شنوایی برای صداهایی با شدت ها و فرکانس های مختلف می باشد. این تست توسط دستگاه ادیومتر انجام می شود و آستانه شنوایی افراد برای فرکانس های مختلف مشخص می گردد. نتایج تست شنوایی سنجی بر روی نموداری به نام ادیوگرام رسم می شود و با استفاده از ادیوگرام، میزان، نوع کم شنوایی و محل آسیب گوش مشخص می گردد. خانه سمعک ایرانیان یکی از بهترین کلینیک شنوایی سنجی می باشد که با استفاده از افراد متخصص در حال فعالیت می باشد.
انواع تست شنوایی سنجی
” شنوایی سنجی آبجکتیو “
شنوایی سنجی آبجکتیو مبتنی بر اندازه گیری های فیزیکی، صوتی و الکتروفیزیولوژیک است و نیازمند همکاری و پاسخ عینی فرد نمی باشد. ایمیتانس ادیومتری یکی از تست های شنوایی آبجکتیو است که عملکرد گوش میانی را ارزیابی می کند. شنوایی سنجی ایمیتانس در تشخیص اختلالات گوش میانی برتر از شنوایی سنجی تون خالص و گفتاری است و شامل تست های شنوایی زیر می باشد:
تیمپانومتری
آزمون رفلکس اکوستیک
آزمون ABR : ABR از تست های شنوایی نورولوژیک است و عملکرد ساقه ی مغز شنیداری در پاسخ به محرک کلیک را اندازه گیری می کند.
الکتروکوکلئوگرافی (ECOG) : این تست عملکرد حلزون گوش در پاسخ به محرک کلیک را ارزیابی می کند و در شناسایی هیدروپس اندولنفاتیک در ارزیابی و تشخیص بیماری منییر مفید می باشد.
آزمون OAE : این تست در تمایز کم شنوایی حسی از کم شنوایی عصبی کاربرد دارد. در واقع مکان ضایعه را مشخص می کند. تست OAE سه نوع می باشد :
TEOAE
DPOAE
SFOAE
تمامی تست های شنوایی فوق در کلینیک شنوایی سنجی خانه سمعک ایرانیان بصورت دقیق انجام میپذیرد .
” شنوایی سنجی سابجکتیو “
شنوایی سنجی سابجکتیو مستلزم همکاری بیمار می باشد و نیازمند توجه و پاسخ مناسب بیماران می باشد. شنوایی سنجی یا ادیومتری تون خالص، آزمون استاندارد شنوایی است که در آن آستانه های مسیر هوایی شنوایی در مقیاس دسی بل برای فرکانس های ۲۵۰ تا ۸۰۰۰ هرتز اندازه گرفته شده و بر روی ادیوگرام رسم می شود. برای مسیر استخوانی، شنوایی سنجی بین فرکانس های ۲۵۰ تا ۴۰۰۰ هرتز اندازه گیری می شود. علاوه بر این شنوایی سنجی فرکانس بالا نیز وجود دارد که محدوده ی فرکانسی ۸۰۰۰ تا ۱۶۰۰۰ هرتز را پوشش می دهد. برای اطلاع از کاربردهای این تست شنوایی با کلینیک شنوایی سنجی خانه سمعک , بهترین مرکز شنوایی سنجی در تهران تماس حاصل فرمایید.
ادیومتری گفتاری، تست شنوایی تشخیصی می باشد که میزان بازشناسی کلمات و درک گفتار را مشخص می کند و یکی از ابزار های اصلی در ارزیابی کم شنوایی می باشد. به همراه ادیومتری تون خالص، در تعیین نوع و میزان کم شنوایی مفید می باشد. شنوایی سنجی گفتاری اطلاعاتی در مورد میزان درک گفتار در حضور نویز، سطح ناراحتی گفتاری و میزان بازشناسی کلمات فراهم می کند. علاوه بر این، اطلاعات به دست آمده از ادیومتری گفتاری می تواند به تعیین میزان تقویت (بهره) و حداکثر خروجی سمعک ها و دیگر دستگاه های تقویت کننده صدا، در بیماران مبتلا به ضایعات شنوایی کمک شایانی کند.
شنوایی شناسی (ادیولوژی)
شنوایی شناسی یا اُدیولوژی شاخه ای از علوم پزشکی می باشد که در مورد شنوایی، تعادل و اختلالات مربوط به آن مطالعه می کند. شنوایی شناسان یا اُدیولوژیست ها افراد مبتلا به کم شنوایی را درمان می کنند و به طور فعالانه از آسیب های مربوط به شنوایی پیشگیری می کنند. ادیولوژیست ها در کلینیک های شنوایی سنجی با به کارگیری آزمون های متنوع (آزمون های شنوایی رفتاری، OAE و آزمون های الکتروفیزیولوژیک) میزان حساسیت شنوایی را در افراد مشخص می کنند.
در صورت وجود کم شنوایی، ادیولوژیست ها فرکانس های درگیر (فرکانس های پایین، میانی و بالا)، درجه کم شنوایی (ملایم یا شدید) و مکان ضایعه (گوش خارجی، میانی، داخلی، عصب شنوایی و سیستم عصبی مرکزی) را مشخص می کنند. در صورت تشخیص کم شنوایی و یا اختلال عملکرد دهلیزی، ادیولوژیست مداخلات و توانبخشی های مورد نیاز را فراهم می کند (تجویز سمعک، کاشت حلزون، مانورهای توانبخشی دهلیزی و ارجاعات مناسب پزشکی).
علاوه بر تشخیص اختلالات شنوایی و تعادلی، ادیولوژیست ها در زمینه ی توانبخشی وزوز، بیش شنوایی، ترس از صدا (phonophobia)، اختلالات پردازش شنیداری، کاشت حلزون و تجویز سمعک نیز تبحر و مهارت دارند. ادیولوژیست برای تمامی سنین از نوزادان گرفته تا افراد کهنسال می توانند خدمات شنوایی ارایه دهند.
تمامی تست های شنوایی فوق در کلینیک شنوایی سنجی خانه سمعک ایرانیان بصورت دقیق انجام میپذیرد .
شنوایی شناس (ادیولوژیست)
شنوایی شناس، متخصص مراقبت های بهداشتی است که در زمینه ی تشخیص، درمان و بررسی اختلالات شنوایی و دهلیزی تخصص دارد. مفاد آموزشی ادیولوژی در سطوح آکادمیک شامل تشخیص، مدیریت یا درمان مشکلات شنوایی، تعادلی و وزوز گوش می باشد. شنوایی شناس وظیفه تجویز و تنظیم سمعک و ارزیابی کاندیداتوری برای کاشت حلزون را نیز بر عهده دارند. مشاوره خانواده در نوزادان کم شنوا و آموزش راهبردهای جبرانی ارتباطی در بزرگسالان ناشنوا از دیگر وظایف شنوایی شناس می باشد.
حیطه ی کاری شنوایی شناس
طراحی و اجرای برنامه های سلامت شنیداری در مراکز صنعتی و محیط کار، برنامه های غربالگری شنوایی نوزادان، برنامه های غربالگری شنوایی کودکان در مدرسه و تهیه قالب های گوش مقاوم در برابر صدا و دیگر وسایل محافظ شنوایی برای پیشگیری از بروز کم شنوایی نیز بر عهده ی شنوایی شناس می باشد. علاوه بر شناسایی و درمان مشکلات شنوایی، تشخیص و درمان اختلالات وستیبولار نیز جز حیطه ی کاری شنوایی شناس می باشد. تشخیص و درمان سرگیجه ناشی از BPPV نمونه ای از فعالیت در زمینه ی مشکلات تعادلی می باشد.
شنوایی شناسان در آناتومی و فیزیولوژی، سمعک، کاشت حلزون، الکتروفیزیولوژی، آکوستیک، روانپزشکی و روانکاوی، نورولوژی، عملکرد وستیبولار و ارزیابی آن، اختلالات تعادل، مشاوره و گزینه های ارتباطی مانند زبان اشاره، آموزش می بینند. شنوایی شناس همچنین برنامه غربالگری شنوایی نوزادان را نیز اجرا کنند که امروزه در بسیاری از کشورها اجباری است. امروزه در ایران رشته شنوایی شناسی در مقاطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترای تخصصی شنوایی دانشجو می پذیرد.
کلینیک شنوایی سنجی
شنوایی شناسان می توانند در بیمارستان ها، مراکز درمانی و سازمان هایی مانند هلال احمر و بهزیستی و مراکز طب کار استخدام و مشغول به کار شوند. علاوه بر موارد بالا شنوایی شناس می تواند بعد از فارغ التحصیلی و کسب سابقه کاری، دفتر ارزیابی شنوایی و تعادل خصوصی خود را نیز راه بیاندازد. در کلینیک شنوایی سنجی خصوصی معمولا همه یا برخی از تست های زیر انجام می شود: تست شنوایی ادیومتری تون خالص، تست های گفتاری، تمپانومتری و آزمون رفلکس اکوستیک، ABR، OAE، ECOG، VEMP و آزمون های تعادلی و درمان و توانبخشی دهلیزی را نیز شامل می شود. تربیت شنوایی از دیگر حیطه های کاری در مراکز کلینیک شنوایی می باشد.
تاریخچه شنوایی شناسی
در طی جنگ جهانی دوم، سربازانی که دچار کم شنوایی می شدند برای ارزیابی مشکل شنوایی و توانبخشی آن به متخصصینی ارجاع می شدند که امروزه با عنوان شنوایی شناس از آنان نام برده می شود. در واقع ریشه شکل گیری رشته شنوایی شناسی از جنگ جهانی دوم و پس از گردهمایی متخصصین مختلف نظیر پزشکان، روان شناسان، متخصصین گفتار و معلمین ناشنوایان است. به درستی مشخص نیست که چه کسی اولین بار از عبارت شنوایی شناسی استفاده کرد اما یکی از کسانی که در طرح و ترویج این عبارت و شناساندن این رشته تخصصی نقش به سزایی داشته، Reymond Carhart بوده است.
بیشتر راجب رشته شنوایی بدانید :
مقطع دکترای شنوایی شناسی
شنوایی شناسی در دهه ۴۰ میلادی آکادمیک گردید و با پیشرفتی که تاکنون داشته است، امکان ادامه تحصیل در آن تا درجه دکترا وجود دارد و نه تنها تاکنون از اهمیت آن کاسته نشده است بلکه به واسطه صنعتی شدن جوامع و همچنین افزایش جمعیت سالمندان به دلیل توفیقات بشر در زمینه ی غلبه بر بیماری ها، جایگاه جدیدی یافته است و نیاز برای تاسیس مرکز شنوایی سنجی در جهان افزایش چشمگیری داشته است.
رشته شنواییشناسی بعد از جنگ جهانی دوم در آمریکا شکل گرفت و پس از آن با توجه به تحول و پیشرفت تکنولوژی در جهان این رشته در اروپا، آسیا و اقیانوسیه گسترش یافت و نیز در کشورهایی نظیر هند، امریکا، استرالیا، ترکیه، مصر و … تا مقطع دکتری تخصصی (PhD) دانشجو میپذیرد.
این رشته تحصیلی در ایران ابتدا در دانشگاه ملی سابق (شهید بهشتی فعلی) در سال ۱۳۵۲ در مقطع کاردانی تأسیس شده است. در سال ۱۳۵۵ نیز در مقطع کارشناسی در دانشکده علوم توانبخشی (دانشگاه علوم پزشکی و خدمات درمانی ایران فعلی)، که در آن زمان بهطور مستقیم زیر نظر وزارت علوم بوده، جذب دانشجو صورت گرفته است. مقطع کارشناسی ارشد این رشته نیز در سال ۱۳۷۱ راه اندازی گردیده و هر سال تعداد محدودی دانشجو در این مقطع پذیرفته می شوند. از سال ۱۳۸۷ نیز پذیرش دانشجو در مقطع دکتری شنوایی شناسی آغاز گردیده است.