پارگی پرده گوش

پرده گوش لایه غشایی نازک و مخروطی شکلی است که مجرای گوش خارجی را از گوش میانی جدا می‌کند. پارگی پرده گوش ممکن است باعث کاهش شنوایی شود. همچنین ممکن است گوش میانی شما را در برابر عفونت‌ها آسیب‌پذیر کند. آسیب پرده گوش معمولا طی چند هفته بدون درمان خاصی بهبود می‌یابد. اما گاهی‌اوقات برای بهبود نیاز به ترمیم جراحی دارد.

پارگی پرده گوش، در نتیجه عوامل متعددی رخ می دهد. از جمله این علل می توان به عفونت گوش، تغییرات ناگهانی فشار هوا، صداهای بلند، ضربه ها و صدمات فیزیکی اشاره نمود. عفونت گوش میانی یکی از علل شایع صدمه به پرده گوش به خصوص در کودکان است. قرارگیری در معرض صداهای بلند مانند صدای انفجار، هرگونه ضربه به سر و نواحی اطراف گوش، و همچنین فرو بردن اجسام نوک تیز یا گوش پاک کن ها را نیز می توان از علل عمده سوراخ شدن یا پارگی پرده گوش به شمار آورد.

علائم

• وزوز گوش
• ترشح از گوش که ممکن است حاوی خون باشد
• کم شنوایی در گوش آسیب دیده
• گیجی یا از دست دادن تعادل

ضربه مستقیم ممکن است باعث آسیب پرده گوش شود. بافت گوش لایه نازکی است که در اثر ضربات ناشی از فعالیت‌های مختلف از جمله ورزش، به‌راحتی می‌توان آن را پاره کرد. ضربه شدید به گوش یا آسیب‌دیدگی سر ممکن است گاهی به گوش میانی و داخلی آسیب برساند.

عفونت شدید گوش هنگامی اتفاق می‌افتد که باکتری‌ها یا ویروس‌ها باعث ایجاد مایعات در گوش میانی شوند. هنگامی که مایع یا چرک در پشت پرده گوش جمع می‌شود، فشار ممکن است باعث صدمه پرده گوش شود. عفونت گوش بسیار دردناک است و گاهی‌اوقات ممکن است باعث مشکلات شنوایی شود.

شیپور استاش، گوش میانی را به پشت بینی و حلق وصل می‌کند و فشار هر دو طرف پرده گوش را برابر می‌کند. اگر این لوله به دلیل تغییرات شدید فشار نتواند باز شود، فشار نابرابر ممکن است منجر به پارگی پرده گوش شود.

درمان پارگی پرده گوش

در اغلب موارد پارگی پرده صماخ چندان جدی نیست و طی چهار الی هشت هفته برطرف می شود. اگر فردی دچار درد گوش هست، کمپرس گرم روی گوش می‌تواند به تسکین درد خفیف کمک کند.

اگر پرده گوش به‌ خودی‌ خود بهبود نیابد، ممکن است عمل جراحی تمپانوپلاستی برای ترمیم سوراخ پرده گوش لازم باشد. برای جلوگیری از آسیب دیدن پرده گوش باید از داخل کردن هرگونه شیء خارجی در گوش خود، حتی برای تمیز کردن خودداری کرد. در صورتی که سرما خورده اید یا دچار عفونت های دستگاه تنفس فوقانی هستید، از صعود به ارتفاعات یا پرواز با هواپیما اجتناب کنید.