انواع کم شنوایی کدامند؟

انواع کم شنوایی به سه نوع اصلی تقسیم میشود که علل، علائم و راههای درمانی متفاوتی دارند.

کم شنوایی حسی عصبی

کم شنوایی حسی عصبی، شایعترین نوع کم شنوایی است. این نوع کم شنوایی، دائمی بوده و زمانی اتفاق میافتد که سلولهای مویی گوش داخلی آسیب دیده باشند. این امر مانع انتقال پیامهای عصبی به مغز شده یا آنها را تضعیف میکند. این پیامهای متوقف شده، حاوی اطلاعات بلندی و وضوح صدا هستند.

اصلی ترین علل ابتلای نوزاد به کم شنوایی حسی عصبی را می توان دلایل ژنتیکی یا عفونت های دوران بارداری که از مادر به جنین منتقل میشود دانست. مواجهه مستمر با صداهای بلند میتواند شما را در معرض خطر کم شنوایی حسی عصبی قرار دهد.

علائم

• مشکل در شنیدن صدای کودکان یا بانوان
• زنگ زدن و وزوز کردن دائمی گوش
• احساس عدم تعادل و گیجی

راه های درمان

زمانی که سلولهای مویی گوش داخلی یا عصب شنوایی آسیب میبینند، هیچ راه دارویی یا جراحی برای درمان آن وجود ندارد. با این حال، کم شنوایی حسی عصبی میتواند بسته به شدت کم شنوایی با استفاده از سمعک یا کاشت حلزون تا حد زیادی درمان شود.

کم شنوایی انتقالی

نوع دیگر کم شنوایی که شیوع کمتری دارد، کم شنوایی انتقالی است و زمانی اتفاق میافتد که گرفتگی و آسیبی برای گوش خارجی یا میانی رخ داده باشد که مانع از انتقال صدا به گوش داخلی شود. کم شنوایی انتقالی بسته به مورد میتواند دائمی یا موقت باشد.

کم شنوایی انتقالی دلایل متفاوتی دارد که شمامل موارد پایین می باشد

• تراکم جرم گوش
• سوراخ شدن پرده گوش در اثر ضربه، عفونت گوش، یا تغییر سریع و ناگهانی فشار هوا
• عفونت گوش میانی یا تجمع مایع درون گوش میانی
• انسداد شیپور استاش، که گوش میانی را به پشت بینی و حلق متصل میکند
• تنگی کانال گوش یا باریک شدن مجرای گوش

علائم

فردی که دچار کم شنوایی انتقالی است، به دلیل سالم بودن گوش داخلی و عصب شنوایی، تنها با بلندی صدا مشکل دارد و وضوح صدا اغلب طبیعی است. افرادی که از این مشکل رنج میبرند، درمییابند که زیاد کردن صدای رادیو یا تلویزیون تنها راه بهتر شنیدن است.

• احساس فشار در یک یا هر دو گوش
• احساس درد در یک یا هر دو گوش
• احساس مشکل هنگام صحبت با تلفن
• خارج شدن بویی خاص از مجرای گوش

راه های درمان

برای افراد مبتال به کم شنوایی انتقالی، گاهی اوقات از روشهای دارویی یا جراحی استفاده میشود تا توانایی شنیدنشان بهبود یابد. برای مثال کم شنوایی ناشی از تجمع جرم گوش، ورود شیء خارجی، رشد غیرطبیعی یا عفونتهای گوش میتواند با درمانهای پزشکی مثل تخلیه جرم گوش، تجویز آنتی بیوتیک یا جراحی درمان شود. درمان پزشکی کم شنوایی انتقالی ناشی از سایر ناهنجاریها مثل تنگی مجرای گوش از هم گسیختگی استخوانچه های گوش میانی، بسیار سختتر است و ممکن است کم شنوایی دائمی تلقی شود. این نوع کم شنوایی ممکن است با روشهای سنتی یا به کمک سمعکهای
انتقال صدا از طریق استخوان جمجمه، یا سمعک کاشته شده در استخوان و یا کاشت گوش میانی، درمان شود.

کم شنوایی آمیخته

کم شنوایی آمیخته، ترکیبی از هر دو نوع کم شنوایی عصبی-حسی و انتقالی است. کم شنوایی آمیخته زمانی اتفاق میافتد که یک نوع کم شنوایی با نوعی دیگر ترکیب میشود و با گذشت زمان ایجاد میشود. به عنوان مثال، فردی که از کم شنوایی انتقالی طولانی مدت رنج میبرد، ممکن است با افزایش سن دچار پیرگوشی نیز شود. یا اینکه افراد مبتلا به کم شنوایی حسی-عصبی ممکن است به دلیل تجمع جرم گوش، دچار کم شنوایی آمیخته موقتی شوند.

راه های درمان

روش درمان کم شنوایی آمیخته به این بستگی دارد که ماهیت کم شنوایی بیشتر حسی-عصبی باشد یا انتقالی. اگر بخش بیشتر کم شنوایی به خاطر نقص در بخش انتقال صدا باشد، روش جراحی یا سایر درمانهای دارویی میتواند در اصلاح مشکل شنوایی مؤثر باشد. اگر بخش بیشتری از کم شنوایی، حسی-عصبی باشد، استفاده از سمعک یا ابزارهای کاشتنی بهترین گزینه ممکن است.